De geschiedenis
van het Stefanshof
Het gehucht Stefanshof
Aan het begin van de 20ste eeuw gebouwd
Het gehucht Stefanshof, dat vijf huizen telt en het kleinste kerkhof van België kent, ligt tussen Schoppen, Faymonville, Ondenval en Iveldingen in de buurt van Rohrbusch en op het grondgebied van het dorp Schoppen, wat betekent dat het deel uitmaakt van de gemeente Amel.
Ontstaan is het gehucht pas aan het begin van de 20ste eeuw, ook al zijn er talrijke aanwijzingen uit oude overleveringen dat de plek vroeger ook bewoond was.
Een familiehuis
Terwijl de eerste vertegenwoordiger van de familie Mathonet en naamgever van de boerderij Henri Etienne Mathonet (1849-1910) de grond aanvankelijk slechts tijdelijk gebruikte om schapen te hoeden, was het waarschijnlijk zijn echtgenote Marie Thérèse Dethier (1852-1940) die het eerste woonhuis van het gehucht bouwde en zich er met haar kinderen rond 1918 vestigde.
In het jaar 1921 werden verdere stallen aangebouwd. Naast de weduwe Mathonet woonden er in de jaren 20 ook haar ongehuwde zus Marie Anne Dethier en tevens de volwassen kinderen Joseph, Adèle en Léon.
Het Stefanshof veranderde
Beetje bij beetje bouwde de familie verdere woongebouwen op het terrein van het Stefanshof.
Bij het aanbreken van de 2de Wereldoorlog in 1939 leefden er vijf families op de hoeve, die ook voor het Duitse leger van strategische betekenis bleek te zijn. Zo passeerde in 1944 niet alleen de SS-gevechtseenheid Peiper de hoeve, op weg naar Ondenval en Ligneuville, ook werden er troepen ingekwartierd. Rond de Kerst bevonden er zich ongeveer 300 soldaten op het terrein, dat ook dienst deed als veldhospitaal. Tevens bevond er zich een radiotelegrafiedienst en een rookmortier. Tot aan 17 januari 1945 hielden Duitse troepen de heuvel bezet, totdat deze door Amerikaanse soldaten werd ingenomen.
Een ereplaats
Het kleinste kerkhof van België
Terwijl het Ardennenoffensief woedde stierf in januari 1945 de 56 jaar oude Adèle Mathonet. Door de voortdurende gevechten kon zij echter niet zoals haar voorouders op het kerkhof van Ondenval worden begraven. Duitse soldaten maakten een graf direct bij de hoeve en legden zo de grondsteen voor het waarschijnlijk kleinste kerkhof in België.
Kort na het einde van de gevechten stierf ook de ongehuwde zus Marie Anne Dethier met bijna 90 jaar en werd op dezelfde plek begraven. In tegenstelling tot andere begraafplaatsen in de gemeente bevindt zich de rustplaats van de familie Mathonet in privébezit en bestaat tegenwoordig uit zeven graven. Ook wij koesteren deze plek tot op de dag van vandaag.
Nieuw gebouwd door de familie Heck
De aansluiting bij de moderne wereld
Het Stefanshof was tot het einde van de oorlog volledig geïsoleerd van de omliggende gemeenten, maar werd uiteindelijk in 1951 op het elektriciteitsnet aangesloten. Pas in 1977 werd de hoeve voorts aangesloten op de openbare watervoorziening. Beetje bij beetje daalde echter het aantal bewoners, omdat er geen nieuwe gezinnen introkken.
Toen de laatste bewoner van het Stefanshof, Paul Mathonet, in 2011 stierf op een leeftijd van 84 jaar, verschenen daarover berichten in talrijke Belgische media. In verloop van tijd zakten de muren van het onbewoonde gehucht ineen en pas na de koop door de familie Heck werden de gebouwen weer hersteld.
